2020-04-08 Zabawy nie tylko świąteczne
Chcielibyśmy przedstawić kilka propozycji ciekawych zabaw i aktywności dla dzieci. Gwarantujemy dobrą zabawę również rodzicom. Aby zachować oryginalne źródło i autorów, podajemy linki, w które można wejść, by poznać dokładnie wszystkie.
5 POMYSŁÓW NA ZABAWY LOGOPEDYCZNE
Mamy też alternatywę dla gotowych mas plastycznych. Oto kilka przepisów:
Kukurydziana masa solna: sól, mąka kukurydziana, woda. Sposób wykonania: do miski wsypujemy taką samą ilość mąki co soli, biorąc pod uwagę wagę nie objętość, powoli dolewamy wodę aż do uzyskania konsystencji plasteliny. Uzyskamy gładką żółtą masę, możemy ją wykorzystać do zrobienia kurczaka.
Błoto: trzy szklanki kakao, trzy szklanki mąki, szklanka cukru, woda. Wszystkie składniki dokładnie mieszamy.
Ciecz nienewtonowska: mąka ziemniaczana i woda .Sposób wykonania powoli dodajemy mąkę do wody w proporcji dwie porcje mąki na jedną porcję wody i wszystko mieszamy. Przestajemy, kiedy masa robi się gęsta. Właściwości tej cieczy "opierają się prawom fizyki" - jest lejąca gdy puszczamy ją przez palce, a twarda, gdy uderzamy w powierzchnię pięścią.
Na koniec coś, bez czego trudno wyobrazić sobie Wielkanoc, czyli PISANKI i zamienniki gotowych barwników
Edukacja przedszkolna w domu - Zdalne przedszkole
Edukacja przedszkolna w domu - Zdalne przedszkole
Kochani Rodzice!
Czas, w którym dziecko nie chodzi do przedszkola, można wykorzystać na to, aby stało się ono bardziej samodzielne. Warto zachęcać je do utrzymania czystości w swoim kąciku (pokoju), przygotowania prostych posiłków razem z rodzicami, wykonywania w swoim tempie czynności związanych z ubieraniem, przygotowaniem do snu. W tych ostatnich czynnościach, z powodu pośpiechu, dzieci są zazwyczaj wyręczane. Pobyt w domu daje możliwość częstych rozmów z dziećmi na różnorodne tematy, a tym samym wzbogacania ich słownictwa. Ważne jest także znalezienie czasu na czytanie dzieciom i z dziećmi. Aby urozmaicić zajęcia, można skorzystać z edukacyjnych programów telewizyjnych. Pobyt w domu może być także okazją do prowadzenia rozmów z dzieckiem, tłumaczenia otaczających nas zjawisk.
Inne zajęcia o charakterze edukacyjnym to m.in. zabawy przy wspólnym stole: gry planszowe, czy zabawy i gry zręcznościowe. Należy pamiętać, że podstawową formą aktywności dzieci w wieku przedszkolnym jest zabawa. Podejmowanie tych działań pozwoli na nabywanie przez dziecko doświadczeń w różnych obszarach rozwojowych: fizycznym, emocjonalnym, społecznym i poznawczym.
Za pośrednictwem strony internetowej przedszkola nauczyciel może udostępnić rodzicom:
a. propozycje wykonania prac plastycznych, projektów technicznych, zabaw badawczych lub eksperymentów;
b. konkretną propozycję opracowaną na potrzeby grupy jego dziecka, adekwatną do realizowanego programu;
c. opracowane przez siebie propozycje twórczej aktywności dzieci;
d. linki do słuchowisk, audycji radiowych, informacje o programach telewizyjnych (pasma edukacyjne Telewizji Polskiej), a także programów, zabaw on-line.
Istotną rolę w tworzeniu warunków do edukacji przedszkolnej w domu, odgrywa współdziałanie nauczycieli z rodzicami. Pamiętajmy, że wspieranie aktywności dzieci nie jest zadawaniem zadań i ćwiczeń do obowiązkowego wykonania. Dziecko w domu powinno, tak jak w przedszkolu, bawić się samodzielnie swoimi zabawkami, konstruować, układać, sprzątać, czuć się bezpieczne i swobodne w swej aktywności. Powinno się także umożliwić dziecku zaspokajanie potrzeb aktywności fizycznej, np. poprzez wykonywanie ćwiczeń gimnastycznych.
Źródło: https://www.gov.pl/web/edukacja/ksztalcenie-na-odleglosc--poradnik-dla-szkol
Nauka przez zabawę
Nauka przez zabawę
Doskonale wszyscy wiemy, że człowiek uczy się najlepiej wtedy, kiedy sprawia mu to przyjemność. Dzieci mają naturalną chęć do poznawania świata, są ciekawe, zadają pytania. To do rodziców i opiekunów należy znalezienie najlepszych źródeł wiedzy. Prawidłowo dobrane gry edukacyjne nie tylko ułatwiają dziecku zdobywanie wiedzy i rozwijają inteligencję, ale także:
- ćwiczą logiczne myślenie i kojarzenie faktów,
- uczą wytrwałości i cierpliwości,
- rozwijają umiejętność analitycznego i strategicznego myślenia,
- skłaniają do szybkiego podejmowania decyzji,
- dodają pewności siebie.
Przy tym rozwój dziecka odbywa się poprzez zabawę, dlatego daje najlepsze efekty.
Drogi Rodzicu! Nie zapominaj, że dzieci w wieku przedszkolnym bardzo potrzebują chwil spędzanych wspólnie z rodzicami. Właściwie dobrane gry edukacyjne są bezpieczne i na tyle proste, że dziecko może je samo używać. Jednak dużo więcej satysfakcji będzie miało, gdy ktoś zechce być świadkiem jego sukcesów, wesprze je w chwilach porażek czy pomoże mu ukończyć trudniejsze ćwiczenie. Takie wspólne momenty, mimo że spędzone przed monitorem, bardzo zbliżają. Długość jednorazowej sesji przed komputerem nie powinna przekraczać godziny.
Przygotowaliśmy dla Was zestaw kilku linków do stron z zabawami edukacyjnymi. Dzięki nim nauka stanie się zabawą.
http://pisupisu.pl/przedszkole
https://ciufcia.pl/gry-edukacyjne
https://www.miniminiplus.pl/filmy
Jak rozmawiać z dzieckiem o koronawirusie?
Jak rozmawiać z dzieckiem o koronawirusie?
Koronawirus to temat, którego unikać się nie da. Słyszymy o nim w każdych wiadomościach, w radio, w sklepie spożywczym. Rodzice zastanawiają się, jak (i czy w ogóle) rozmawiać z dziećmi o koronawirusie. Eksperci podpowiadają: zarówno milczenie jak i nadmierne roztrząsanie problemu może przyczynić się do zaburzenia poczucia bezpieczeństwa u dziecka. O tym, jak rozmawiać z dziećmi o śmiercionośnym wirusie opowiada pedagog Marlena Grajek.
Spokój, opanowanie i… prawda! Tylko tak można przekazywać dzieciom informacje o szalejącym koronawirusie. Nie przekazujmy strachu i kłamstw, tylko rzetelnie informujmy. Przy okazji uczmy, jak można się przed Sars-Cov-2 uchronić. Nauczmy dzieci kiedy i jak należy myć ręce. Poinformujmy o konieczności przestrzegania zasad higieny i bezpieczeństwa oraz o konsekwencjach ich lekceważenia .
Świat przedszkolaka jest bardzo mały. Ogranicza się do najbliższych: rodziców, rodzeństwa, zwierząt domowych. Małe dzieci muszą wiedzieć, że ich świat nie jest zagrożony. Nie ma wątpliwości, że małe dziecko słyszy wszystko, co się wokół niego dzieje, ale… nie wszystko rozumie. Widzi zamieszanie, podekscytowanie dorosłych, zaczyna odczuwać niepokój. A stąd już prosta droga do lęku i strachu. Dlatego warto z dziećmi porozmawiać, dać jasny i prosty przekaz o chorobie. Dzieciom należy się wyjaśnienie, na czym polega zagrożenie - mówi pedagog Marlena Grajek.
Co najważniejsze? Dajmy się dzieciom wygadać! I pozwólmy zadawać pytania. - Musimy dać dzieciom szanse na zadawanie pytań oraz na szczerą rozmowę. Chodzi głównie o stworzenie świadomej komunikacji między dzieckiem a dorosłym - mówi Grajek i podpowiada, że podczas rozmowy musimy być spokojni i opanowani. - Dzieci są spostrzegawcze i szybko zauważą nasz niepokój czy lęk. Jeśli nie znamy odpowiedzi na pytania dziecka, należy o tym mówić otwarcie. Uprzedzajmy dziecko, że sytuacja z epidemią jest przejściowa, ulegnie poprawie. - Ale nie mówmy, że wszystko będzie dobrze jeśli sami w to nie wierzymy - dodaje na koniec Marlena Grajek.
Więcej: https://www.gov.pl/web/koronawirus/informacje-dla-rodzicow
https://zdrowie.radiozet.pl/Ciaza-i-dziecko/Zdrowie-dziecka/Jak-rozmawiac-z-dziecmi-o-koronawirusie
Najciekawsze pomysły na zabawy w domu
Co robić z dzieckiem, gdy jesteśmy zamknięci w czterech ścianach?
Do zabawy potrzebny miły towarzysz i natchnienie, więc swoboda.” Janusz Korczak
Zabawy dla dzieci w domu to coś, co może okazać się waszą ulubioną aktywnością, dajcie się ponieść fantazji. Pamiętajmy jednak, że uwaga poświęcona dziecku i czas wspólnej zabawy są dla niego najcenniejszym prezentem, a również rodzicom pomoże na chwilę zapomnieć o codziennych trudach. Do dobrej zabawy nie będą potrzebne drogie czy wymyślne gadżety, najlepsze są te najprostsze zabawy, które sami znamy z naszego dzieciństwa. Ponadto sposobów na to, aby zająć malucha (bez włączania telewizora) jest całe mnóstwo. Wszystko zależy od tego, ile macie czasu, na jaką aktywność macie ochotę, czy chcecie się pobrudzić czy wolicie zostać czyści. Ogranicza was właściwie jedynie wyobraźnia.
Zabawy dla dzieci w domu nie muszą być nudne i monotonne - zobacz, w co możecie się bawić.
Zimno, ciepło, gorąco - chyba znana wszystkim, a może nieco zapomniana zabawa, w której jedna osoba chowa jakiś nieduży przedmiot (może to być maskotka, autko, piłeczka), pozostałe osoby muszą go odnaleźć. Ten kto schował "skarb“ daje wskazówki stopniując słowa - zimno, ciepło, informując poszukiwaczy, czy są blisko (ciepło, cieplej, gorąco), czy daleko (zimno, mróz). Ten kto odnajdzie skarb chowa go i zabawa zaczyna się odnowa.
DIY – zajęcia "zrób to sam” to propozycje dla bardziej aktywnych maluchów (wyciszają) i małych artystów. Możecie lepić z masy solnej, plasteliny, malować farbami, kredkami, rękami, robić wycinanki z papieru kolorowego i wiele innych. Generalnie do takich zabaw możecie wykorzystać mnóstwo rzeczy, które są w domu. Np. makaron będzie idealny na biżuterię, a papierowe talerzyki czy opakowania po jajkach mogą zamienić się w stworki, kartonowe pudełka w domki, autka, robota i co jeszcze tylko wyobraźnia wam podpowie. Możecie w dowolnej technice stworzyć panią wiosnę albo ulubioną postać z bajki!
Wspólne czytanie – o korzyściach z czytania nie trzeba nikogo przekonywać. Czytanie zaspokaja wszystkie potrzeby emocjonalne dziecka, wspiera jego rozwój psychiczny, intelektualny i społeczny, a przy tym przynosi ogromną radość i pozostawia cudowne wspomnienia. Dzięki czytaniu dziecko poszerza swoje słownictwo, używa bogatszego i piękniejszego języka. Wybierzcie wspólnie książkę, usiądźcie wygodnie i przenieście się w świat bajek i niezwykłych przygód.
Budowanie z klocków - należy do ulubionych zabaw całej rodziny. Proste konstrukcje, wysokie wieże, fosy, w tej zabawie ogranicza nas tylko wyobraźnia. Ponadczasowe klocki dzięki ogromnej różnorodności są nieustającym źródłem inspiracji do zabawy zapewniając wszechstronny rozwój dziecka. Zabawa klockami ćwiczy emocje, stymuluje wyobraźnię, rozwija logiczne i przestrzenne myślenie dziecka, jest dobrym treningiem na koncentrację uwagi.
Zabawa w teatr- zamieńcie się rolami: maluchy niech będą rodzicami, a wy ich dziećmi. Uwaga: w tej zabawie możecie zobaczyć, jak odbierają was dzieci. Tym bardziej warto podjąć wyzwanie. Możecie również wcielić się w postaci ulubionych bajek, stworzyć własną bajeczkę. Warto pamiętać, aby dać dziecku przewodzić w zabawie. Słuchać jego pomysłów i zachęcać do inicjowania nowych scenariuszy i pomysłów.
Malowanie, kolorowanie, wycinanie - to coś, co dzieci uwielbiają. Szczególnie, jeśli pozwolimy im zaszaleć z farbami. Na podłodze rozłóż kilka kartek z dużego bloku albo arkusz szarego papieru, przyklej taśmą malarską do podłoża i daj dziecku tworzyć. Innym pomysłem jest ozdabianie kartonu - możecie stworzyć z niego np. domek dla lalek. Aby uatrakcyjnić zabawę, możecie stworzyć własne pieczątki. Jak je zrobić? Tradycyjnie - z ziemniaka, możemy też wykorzystać kawałki gąbki. Dziecko, które sprawnie posługuje się nożyczkami, może spróbuje stworzyć ze zgiętych kartek ozdobne wycinanki albo pociąć obrazek, by zrobić własne puzzle.
A może wspólne gotowanie? Wiele osób powtarza, że "jedzenie nie służy do zabawy". Ale nikt nie mówi, że od razu musimy się nim rzucać, robić coś, co sprawi, że powędruje prosto do kosza. Zabawy dla dzieci w domu spokojnie mogą przenieść się do kuchni, możecie przygotować razem np. drugie śniadanie. Kolorowe kanapki, owocowe szaszłyki, wesołe tosty. Takie jedzenie smakuje też o wiele lepiej!
Gnieciemy, ugniatamy. Co powiecie, na dzieła z różnych mas? Możecie wykorzystać gotową modelinę albo stworzyć ją samemu - robiąc popularną masę solną(sól, mąka i woda). Co dalej? Co tylko chcecie! Możecie lepić różne figurki, tworzyć ozdobne naszyjniki lub broszki. Nie zapomnijcie na koniec ich wypiec.
Gry planszowe - Niby taka prosta i tradycyjna zabawa, jednak jej zwolenników jest naprawdę wielu. W sklepach z artykułami dziecięcymi od różnego rodzaju gier planszowych można dostać zawrotu głowy. Wybór jest naprawdę ogromny, zwracajcie jednak uwagę - dla dzieci w jakim wieku dana gra jest dedykowana. Zarówno dla maluchów jak i nieco starszych dzieci znajdziecie wiele ciekawych propozycji. Oczywiście do zabawy zaproście wszystkich członków rodziny, a miłe popołudnie będzie gwarantowane!
Nauka przez zabawę – języki obce Nawet w takim czasie można utrwalać i poznawać nowe słówka z języka obcego. Ciekawą propozycją są takie zmodyfikowane kalambury. Naśladuj zwierzątka, pokazuj kolory, kształty a dziecko niech po angielsku zgaduje co miałaś na myśli. Nauka przez zabawę przynosi naprawdę wiele korzyści.
Stwórzcie komiks. Wasze dziecko lubi rysować, malować? W takim razie stwórzcie razem wyjątkowy komiks. Wymyślcie ciekawą historię, którą następnie przelejcie na papier. Pozwól maluchowi zaszaleć, niech rysuje to co podpowiada mu wyobraźnia. Przygotowanie takiego wielostronicowego komiksu z całą pewnością zajmie dziecku kilka dni. Wszystko zależy od długości opowiadania.
Scrapbooking - to metoda ozdabiania albumów, pudełeczek, zdjęć, ramek na zdjęcia – jednym słowem wszystkiego na co tylko mamy ochotę. Będziecie potrzebować ozdobne papiery, wycinki gazet, koraliki, guziki, wstążeczki… i oczywiście wyobraźnię! Bo wyobraźnia to niezbędny element scrapbookingu. Wszystkie ozdoby możecie oczywiście tworzyć razem z dziećmi. Pomyślcie, może ktoś ma niedługo urodziny albo obchodzicie jakieś święto w rodzinie? To wspaniała okazja do przygotowania wyjątkowej kartki, bądź pięknie przyozdobionego pudełeczka. Zobaczycie, dzieci będą zachwycone – zwłaszcza dziewczynki.
Pozwól dzieciom się nudzić!
Dobrym sposobem na dzieci jest dać im trochę nudy. To wtedy do głowy przychodzą najlepsze pomysły, kiedy jest ona wolna od natłoku zdarzeń. Jest wiele rzeczy, które można robić w domu, ale nie zawsze trzeba dzieciom pomysły podawać na tacy. Czasami wystarczy otworzyć im szafę lub jedną z szuflad kuchennych i dać im pole do popisu.
Nuda daje szanse na zdobycie ważnych informacji o sobie samym. Pozwólmy dzieciom się ponudzić – mówi psycholożka dziecięca z Uniwersytetu SWPS w Warszawie Magdalena Śniegulska.
Jeśli chcemy, aby nasze dzieci były ciekawe świata, miały wiarę w siebie, były kreatywne, bawmy się z nimi, podarujmy im swój cenny czas. Dzięki wspólnym zabawom wzmacniamy więź z dzieckiem i sprawiamy, że czuje się ono ważne i kochane.
Najciekawsze pomysły na zabawy w domu:
|
Źródło: https://rodzicowo.pl/artykuly/co-robic-z-dzieckiem-w-domu-100-pomyslow-na-zabawy/
https://parenting.pl/z-dzieckiem-w-domu-12-pomyslow-na-zabawy-bez-telewizora
Gotowość (dojrzałość) szkolna
Czy twoje dziecko jest gotowe do szkoły?
Gotowość (dojrzałość) szkolna oznacza osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju intelektualnego, społeczno-emocjonalnego i fizycznego, który pozwala mu sprostać wymaganiom stawianym przez szkołę. W związku z tym gotowość szkolna w dużej mierze zależy od harmonijnego rozwoju dziecka we wszystkich tych strefach. Aby przebiegał on bez przeszkód, w przedszkolu realizuje się roczny obowiązek przygotowania do nauki w szkole. Podstawa Programowa Wychowania Przedszkolnego wyznacza nauczycielom liczne cele pracy dydaktyczno-wychowawczej, dzięki której dzieci mają zdobyć kompetencje i umiejętności niezbędne do podjęcia edukacji szkolnej. Obowiązkiem szkolnym objęte są dzieci kończące 7 lat.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Edukacji Narodowej, nauczyciel ma obowiązek prowadzenia wnikliwej obserwacji pedagogicznej, dzięki której może ocenić dojrzałość szkolną dziecka (ocenić jakie umiejętności, które wchodzą w skład gotowości szkolnej, dziecko już osiągnęło, a nad czym trzeba jeszcze popracować). Szczegółowe wymagania dotyczące umiejętności dzieci kończących edukację przedszkolną określa Podstawa programowa wychowania przedszkolnego. Zgodnie z jej zapisami, na dojrzałość szkolną składają się osiągnięcia rozwojowe, które można ująć w trzech podstawowych sferach: fizycznej, umysłowej i emocjonalno-społecznej.
1. Dojrzałość fizyczna
Nauka to dla dziecka wysiłek wymagający odporności i sprawności organizmu. Dlatego musi mieć skoordynowane ruchy, zarówno w zakresie motoryki dużej (dotyczącej pracy całego ciała), jak i motoryki małej (precyzyjne ruchy rąk).
Skoordynowana praca ciała potrzebna jest nie tylko na zajęciach wychowania fizycznego. Dziecko podczas lekcji wykleja, wycina, nawleka koraliki, rysuje i pisze. To wymaga precyzyjnych ruchów ręki, dokładnej pracy paluszków. Sprawność fizyczna przejawia się też w samodzielności – dziecko samo się ubiera i rozbiera (zapina guziki), zmienia buty (wiąże sznurowadła), pakuje plecak. Poza tym malec musi fizycznie znieść siedzenie w ławce, noszenie tornistra.
2. Dojrzałość umysłowa
Dziecko jest ciekawe świata (także szkoły i roli ucznia), potrafi porozumiewać się z otoczeniem pełnymi zdaniami, koncentrować się na wykonywanej czynności (ma zdolność kierowania uwagi na wskazany obiekt i utrzymywania jej przez dłuższy czas) i ma odpowiednio rozwiniętą pamięć. Poza tym ma dobrze rozwiniętą percepcję wzrokową (np. umieć znaleźć różnice między obrazkami) i słuchową (np. umieć odróżniać słuchowo wszystkie głoski). Posiada także podstawowe umiejętności matematyczne: potrafi dodawać i odejmować. Powinno interesować się czytaniem i pisaniem.
3. Dojrzałość emocjonalno-społeczna
Nauka w szkole znacząco różni się od chodzenia do przedszkola czy bycia z mamą i tatą. Przede wszystkim trzeba pogodzić się z tym, że spędza się pół dnia bez rodziców, a na ten czas dowodzenie przejmuje pani. I to jej należy się słuchać. Mały człowiek musi znosić też frustrację związaną z kontaktem z rówieśnikami, walczyć o swoją pozycję w grupie, negocjować respektowanie swoich praw. Musi znosić to, że pani poza nim ma jeszcze dwudziestkę innych dzieci, równie żądnych uwagi, że musi czekać na swoją kolej, ustępować. Niestety czasem trzeba też znieść to, że koleżanka z ławki narysuje coś lepiej, a kolega szybciej poda prawidłową odpowiedź. Trzeba się przyznać przed sobą, że coś słabiej nam idzie. Do tego trzeba być bardzo dojrzałym emocjonalnie. Gotowe do nauki dziecko nie płacze, gdy coś mu się nie uda, tylko próbuje jeszcze raz. Potrafi dostosować się do reguł panujących w szkole, słucha wskazówek nauczyciela i reaguje na jego upominanie. Siedmiolatek jest w stanie nawiązać relacje z grupą.
Kiedy dziecko nie jest gotowe do szkoły?
W większości przypadków dziecko zazwyczaj samoistnie dorasta do roli ucznia. Są jednak dzieci, którym trudno jest osiągnąć dojrzałość szkolną. One wymagają dodatkowych zajęć, by usprawnić zaburzone funkcje. Prace z nimi warto rozpocząć od badań w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Jeżeli rodzic widzi, że jego sześciolatek uczący się w "zerówce" napotyka trudności, niechętnie siada do ćwiczeń proponowanych w kartach pracy, nie jest zainteresowany nauką, ma trudności w utrzymaniu uwagi, powinien zgłosić dziecko na badanie.
Wystarczy złożyć wniosek w rejonowej poradni psychologiczno-pedagogicznej, dołączyć do niego opinię wychowawcy z przedszkola i zgłosić się na badanie. W poradni z dzieckiem będzie pracował psycholog, pedagog, a w pewnych przypadkach także logopeda lub terapeuta integracji sensorycznej. Zespół specjalistów przeprowadzi różnorodne testy, które pomogą określić, jak przebiega rozwój dziecka, czy jest ono gotowe do podjęcia nauki i jakie zajęcia mogą pomóc mu w osiągnięciu dojrzałości.
Kiedy zgłosić się na badanie? Zawsze kiedy rodzice są zaniepokojeni rozwojem swojej pociechy lub gdy wychowawca nalega na przeprowadzenie takich badań. Warto słuchać jego wskazówek. Nauczyciel jest osobą, która ocenia dziecko obiektywnie, jest w stanie odnieść jego osiągnięcia do normy rozwojowej i obserwuje je w różnych sytuacjach (konfliktu w grupie, konkurowania, sytuacji, gdy ponosi porażkę). Oczywistością jest, że rodzic najlepiej zna swoje dziecko. Warto jednak zaufać również opinii wychowawcy w przedszkolu – pamiętajmy, że dziecko spędza w tej placówce bardzo wiele godzin i nauczyciele mają mnóstwo okazji do obserwacji zachowań i sytuacji, które nie występują w domu. Najwięcej korzyści dla dziecka przyniesie udana współpraca rodziców z nauczycielami.